In deze tijd van het jaar moet ik altijd denken aan mijn opa. Mijn opa was jarig op 31 december en het moest ook altijd op die dag gevierd worden. Er is een periode geweest dat hij het gewoon thuis in zijn kleine huisje hield. Dus op oudejaarsdag 's middag daarheen omdat je 's avonds wel andere plannen had. Vaak kwamen van die plannen 's avonds niets meer. Omdat iedereen dezelfde gedachte had zat dus de hele familie op de middag bij elkaar. Gaf altijd een apart sfeertje, je zag elkaar maar 1 keer per jaar op die dag gezamenlijk, het vuurwerk knalde om het huis heen, iedereen was uitgelaten en de drank vloeide rijkelijk. Heb dus vele oudejaarsparty's moeten overslaan omdat op moment dat de avond begon ik al niet al te helder meer was ...
De familie werd steeds groter, dus er werd uitgeweken naar een andere locatie. Uiteraard moest het nog steeds gehouden worden op de dag zelf, maar probeer maar eens een zaaltje te huren op oudejaarsdag ... Uiteindelijk werd er een oude verbouwde schuur/boerderij gevonden ergens tussen Doornspijk en 't Harde. Een paar neven van mij verzorgden dit meestal compleet met een overdekt gedeelte wat ze maakten van zeilen waar gebarbecued kon worden.
Grootste angst was altijd of we de avond wel zouden overleven ... Er zat een rieten dak op, de wanden waren met plastic afgedekt, een grote open haard in het midden, de enorme bbq's, de altijd aanwezige drank en de zakken met vuurwerk die meegenomen werden. En daar zat mijn opa dan ergens kalmpjes tussen, mouwen opgerold, de benen in kleermakerszit, te genieten van dit alles. Heb het ook wel eens erg vervelend gevonden dat we elk jaar op die dag moesten opdraven, maar soms mis ik het nu ook wel.
Hij is 94 jaar geworden en volgens mij hebben we tot ongeveer z'n 90ste jaar de verjaardag in volle glorie gevierd. Een van z'n vaste uitspraken was :"Ik ga niet dood", en omdat tie toch wel erg oud werd ging ik er bijna in geloven. Had dus visioenen dat ik op m'n 60ste nog steeds elk jaar op oudejaarsdag vast zat en geen andere plannen kon maken. Hij was echt een bikkel en keihard voor zichzelf. Hij had een stuk grond om het huis waar hij altijd in bezig was. Op een gegeven moment kon hij niet meer overeind komen als hij op de knieën buiten bezig was. Dus sloeg hij strategisch op bepaalde plekken palen in de grond en kroop daar dan heen om zich aan een paal op te trekken.
Er stonden verschillende schuren op het erf en een paar neven van mij hadden 1 van die schuren in de jaren 70 geconfisqueerd met de bedoeling om vanuit die schuur met een geheime zender bezig te zijn. Was toen erg populair in die periode op het platteland. Opa vond alles best. Tot op moment dat de politie op het erf kwam om de boel op te rollen. Opa bedacht zich geen moment, pakte de greep en rende al vloekend met de greep voor zich uit als wapen achter de agenten aan en brulde dat ze van zijn erf af moesten. En de agenten dropen idd af ... Heb het alleen niet zelf live mee mogen maken. Ze zullen vast later met meer man en beter voorbereid zijn teruggekomen, maar daar kan ik me niets van herinneren.
Grootste angst was altijd of we de avond wel zouden overleven ... Er zat een rieten dak op, de wanden waren met plastic afgedekt, een grote open haard in het midden, de enorme bbq's, de altijd aanwezige drank en de zakken met vuurwerk die meegenomen werden. En daar zat mijn opa dan ergens kalmpjes tussen, mouwen opgerold, de benen in kleermakerszit, te genieten van dit alles. Heb het ook wel eens erg vervelend gevonden dat we elk jaar op die dag moesten opdraven, maar soms mis ik het nu ook wel.
Hij is 94 jaar geworden en volgens mij hebben we tot ongeveer z'n 90ste jaar de verjaardag in volle glorie gevierd. Een van z'n vaste uitspraken was :"Ik ga niet dood", en omdat tie toch wel erg oud werd ging ik er bijna in geloven. Had dus visioenen dat ik op m'n 60ste nog steeds elk jaar op oudejaarsdag vast zat en geen andere plannen kon maken. Hij was echt een bikkel en keihard voor zichzelf. Hij had een stuk grond om het huis waar hij altijd in bezig was. Op een gegeven moment kon hij niet meer overeind komen als hij op de knieën buiten bezig was. Dus sloeg hij strategisch op bepaalde plekken palen in de grond en kroop daar dan heen om zich aan een paal op te trekken.
Vandaag wat vroeg aan de koffie. Alweer zo'n heerlijk nostalgisch verhaal. En ik kan me voorstellen dat je nu best weer eens zo'n oudejaarsdag zou willen beleven. In mijn geboortedorp was het de gewoonte dat er 's nachts van alles, wat in de tuin of op het erf stond bij de mensen werd weggehaald en dat je de spullen op de gekste plekken terugvond. En ik kan me niet herinneren dat er dingen vernield werden. Nieuwjaarsmorgen gingen we naar de kerk en dan was het onderweg (1,5 km) goed rondkijken wat er allemaal voor streken uitgehaald waren. Erg leuk.
BeantwoordenVerwijderen94 wat zouden we op deze manier graag allemaal oud worden.Jans ik kijk iedere dag uit naar je blog, ik hoop dat je nog even door gaat, vanavond plaats ik mijn laatste opdracht maar blijf mijn collega's volgen.ook hoop ik dat je de puf houdt om te schrijven ik blijf zeker lezen, mocht je geen zin meer hebben dan alvast bedankt voor de leuke verhalen en tips.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk verhaal, van jouw opa, die met zijn riek de plitie van zijn erf af joeg. Het doet me denken aan de verhalen van mijn vader, die ook zijn leven lang de kwajongen uithing. Als hij werd achterna gezeten door de politie op de fiets, schoot hij altijd een weg in, waar hij de verstopplekken kende en de agenten niet. Zo wist hij steeds te voorkomen, dat hij in de kraag gevat werd. Want niets is heerlijker dan oom agent te slim af zijn.
BeantwoordenVerwijderenDat waren nog een tijden. zou er nog zoveel saamhorigheid in families zijn?
BeantwoordenVerwijderenMijn 'opoe' was ook op 31/12 jarig. Heb daar ook heel leuke herinneringen aan. Iedereen was altijd met oud en nieuw bij opoe. 's Avonds werd er met de carbidbus 'gespeeld'. Voor ons kinderen erg spannend. Tot 12 uur opblijven en 'kinderlikeur' drinken, waar je ontzettend misselijk van kon worden, mierzoet was dat spul! En de 'grote' mensen aan de echte likeur. Hoe later het werd, hoe vrolijker mijn ooms en tantes(en ik had er heel wat, opoe heeft 11 kinderen gekregen). Mijn 'opoe' werd niet zo oud, 83, toch een aardige leeftijd. Maar op 31 dec. denk ik altijd nog aan haar.
BeantwoordenVerwijderenEen heel mooi verhaal van een markante Opa!
BeantwoordenVerwijderen