zondag 5 december 2010

Vakantieleed

Op de een-of-andere manier krijgen we tijdens onze vakanties vaak te maken met ruzies. Nee, wij krijgen gelukkig geen ruzie met elkaar maar dat we geconfronteerd worden met ruzies van anderen. In een eerder bericht had ik verteld over onze vakantie in Vivier sur Mer in Frankrijk met z'n mosselfeest. We hebben tijdens die vakantie op de camping een Belgisch stel ontmoet en die vertelden ons al enthousiast over het mosselfeest. Bleek dat ze het jaar daarvoor ook al in Vivier waren geweest en helemaal weg waren van het mosselfeest. De verwachtingen waren bij onze zuiderburen dan ook hoog gespannen.

Tijdens de avond van het feest kwamen we hem toevallig tegen en hij klampte ons aan met de vraag of wij zijn vrouw hadden gezien. We moesten hem het antwoord schuldig blijven. Hij moest z'n verhaal kwijt, ( hij had waarschijnlijk geen weblog ;-) ) en vertelde ons dat z'n vrouw een lieve vrouw was, maar als ze een paar drankjes teveel ophad, wilde ze er nogal eens vandoor gaan met een andere man ... Ohlala ... dachten wij.

Verder niet meer aan dit stel gedacht en we hebben een leuke avond gehad, vuurwerk als afsluiting en in de vroege uurtjes wankelden we moe maar voldaan terug naar de camping. En och, daar aangekomen was de hele camping in nachtelijke rust, maar waar het tentje van de Belgen stond, brandde 1 klein lichtje, hij zat nog steeds te wachten op z'n vrouw ... Hoe zielig wil je het hebben ?    

3 opmerkingen:

  1. Echt zielig! Ben anders wel benieuwd hoe het afgelopen is. Misschien kun je er een vervolgverhaal van maken? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik sluit me helemaal bij Harmien aan. Je krijgt echt zo'n gevoel van "ach wát zielig". Ik had verwacht dat je achter "was de hele camping in rust" zou schrijven: "maar de belgische tent was verdwenen". Het kan dus nog een vervolg krijgen. "Maar de volgengde ochtend......
    Zo waren wij een keer op een Noorse camping toen er een Fransman met een caravan aan kwam. Hij zette de caravan op een meter afstand van een caravan van een Nederlander (terwijl er ruimte zat was). De Nederlander keek het even aan maar besloot er toen toch iets van te zeggen. De Fransman werd zo kwaad, dat hij er met de auto vandoor ging. Hij had alleen niet in de gaten dat hij de caravan al afgekoppeld had. 10 minuten later kwam de camping-eigenaar vragen of er ook een caravan van een Fransman was blijven staan want hij was gebeld door een campingbeheerder een paar kilometer verderop. Daar had de Fransman ontdekt dat ie zijn caravan verloren had. Een Noor nam toen het initiatief om de caravan met z'n allen naar de ingang te duwen, zodat de Fransman ons allen niet meer onder ogen hoefde te komen als hij de caravan kwam halen. Hoe gestresst kun je op vakantie gaan?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het vervolgverhaal is heel kort : de volgende dag was idd de tent verdwenen ...
    We hebben ze niet meer gezien. Wat bij is gebleven is dat ze zo verliefd over kwamen toen we ze spraken. Ik vond het echt zo sneu voor die Belgische man.

    Het verhaal van de caravan is lachen ! Hem is idd een beste afgang bespaard gebleven omdat hij de caravan bij de ingang kon ophalen.

    Dit verhaal was zielig. Heb nog een verhaal over vakantieleed, en dat was echt heel erg sneu. Lees binnenkort hier vakantieleed deel 2 ...

    BeantwoordenVerwijderen