Vivier-sur-Mer

Ik heb het een paar berichten geleden gehad over vakanties met gouden randjes. Onze allereerste vakantie was er ook zo één ! De reis zou gaan naar Normandië/Bretagne met een tent. We waren net een half jaar bij elkaar en hoe verliefd kun je zijn ? Kampeerspullen hadden we niet en via een kennis konden we tent plus toebehoren lenen. Ron had een Lada ( ik zeg ook altijd dat ik voor hem gevallen ben vanwege zijn auto ;-) ) en ik had een klein suzuki alto-tje. Uit veiligheidsoverwegingen en kans op minste pech gekozen om te vertrekken met de alto. Via een oom van mij een imperiaal kunnen lenen, twas toch een 4 persoons bungalowtent met grote stokken,  en hup wij met opgetrokken knieën  op naar Frankrijk. Ron reed en ik las de kaart ( GPS : wat was dat ? ). In de buurt van Parijs borden met daarop vermelding dat er een file was. Achteraf viel de file wel mee, twas wel druk, maar konden toch wel doorrijden. Dit was overigens de jaren erna precies hetzelfde, toen kreeg ik een brainwave om eens te gaan opzoeken wat het woord wat op die borden stond maar eens te gaan opzoeken in een vertaalgidsje ... "Fluide" stond er steeds, en dat betekent : vloeiend !  

We kwamen aan op de "bonnefooi" in een dorpje niet ver van Saint-Malo : Vivier-Sur-Mer. Vivier ligt, zoals de naam al zegt, aan zee en de camping lag ook aan zee. Twas een echte municipalcamping met veel Fransen en op de camping alleen maar kampeerplaatsen, douches en wc's. Gooi je tent maar ergens neer, maakt niet uit waar en hoeveel ruimte je inneemt : Heerlijk ! Kostte ook geen drol. De tent lekker eigenwijs achterstevoren gezet, dus volop privacy. Boodschappen gedaan en degenen die wel eens in Frankrijk zijn geweest weet hoe klein de biertjes daar zijn. Twee slokken en je flesje is leeg. Moet gezegd worden dat we wel een biertje lusten en de volgende dag toen we de tent uitkwamen leek het wel of we een stel alcholverslaafden waren gezien de hoeveelheid flesjes die naast de tent lagen. Overigens heerlijk geslapen : vanuit de tent hoorden we het ruisen van de zee.  Wel waren we op slag nuchter want : waar was de zee ??? We konden vanuit onze tent de zee zien gister en nu was de zee weg ! Wij er naar toe en toen werd het nog gekker : we zagen een boot op wielen ! We hebben elkaar plechtig beloofd dat we nooit meer zouden drinken ... Totdat we erachter kwamen dat het gebied waar we zaten het grootste getijdenverschil van Europa heeft.  In totaal trekt de zee zich ongeveer 10 kilometer terug, als verschil tussen eb en vloed. Maar bij springtij (1 tot 2 dagen na volle maan en na nieuwe maan, afhankelijk van de ligging) is het verschil tussen eb en vloed 30 kilometer (in totaal 15 meter hoogteverschil). Dit feit heeft ons de hele vakantie verwonderd : boten die het ene moment in volle zee lijken te liggen en het andere moment echt op z'n kant liggen.  De Mont St. Michel bezoeken, een klooster op een berg midden in zee. Je parkeert je auto bij eb op de bodem van de zee, overal hangen klokken en waarschuwingen wanneer je weer weg moet. Ben je te laat, dan ben je je auto kwijt ...

In Saint-Malo is zelfs een zwembad met duikplank in zee gebouwd. Bij vloed zie je het hele zwembad niet en als het eb wordt heb je eerst een lage duikplank en als het water rondom het zwembad helemaal weg is heb je een hoge duikplank. De stad Saint Malo roept warme herinneringen op. Een oude ommuurde stad waar de zeemeeuwen de stad beheersen. In mijn hoofd kan ik nog steeds het weerkaatsen van het geluid van de meeuwen tegen de oude stadsmuren horen. Ik kan er kippenvel van krijgen. Daar in Vivier hebben we de mosselen Ontdekt en voor het eerst gegeten. Er is daar jaarlijks een mosselfeest en wij waren erbij ! Mosselen werden verkocht in bakjes zoals wij de patat in bakjes kopen. Op de camping zagen we ok steeds de Fransen mosselen schoonmaken en koken bij de tent. Dit wilden wij natuurlijk ook ! Wij mosselen kopen, maar hadden geen idee hoe-nu-verder. Dapper naast een Fransman gaan staan en gekeken hoe hij ze schoonmaakte. Helaas kwam ons Frans niet verder dan : "deux bière", maar met geduld van de beste man kwamen we erachter wat zo ongeveer wat de bedoeling was. In de loop der jaren zijn mijn mosselrecepten behoorlijk verfijnd, maar de allereerste keer daar in Vivier was toch wel geweldig ! 

We zijn daar 3 weken geweest, het was een topzomer, dagen gewandeld op de hoge klifkusten met magnifieke uitzichten. Ook dagen aan zee geweest, bij eb had je eindeloze stranden, waar dan complete voetbal- en volleybalvelden werden aangelegd. Heerlijk zwemmen in zee en 's avonds rond je tent een lekker maaltje koken op de camping spulletjes. De jaren erna hebben we zo'n btje de hele kustlijn van Normandië/Bretagne gevolgd. We hebben het er vaak over gehad om nog eens terug te gaan naar Vivier, maar komen elke keer tot het besluit dat we dit niet moeten doen. De allereerste vakantie samen is denk ik altijd speciaal en dat moeten we volgens ons maar zo houden.

Ps : Overigens is ons Frans in de loop der jaren wel met 100% vooruit gegaan : van "deux bière", naar "quartre bière" !