Jans strijd met De Verleiding

Tot ongeveer mijn 28ste jaar ben ik slank geweest. Jammer genoeg heb ik me dat in die periode niet zo  gerealiseerd. Zelfs toen vond ik dat er eigenlijk wel wat af mocht. Dat ik zwaarder werd komt door Ron ! Oké, makkelijk om de schuld op een ander te schuiven, terwijl ik het lekkers allemaal zelf in eigen mond stop, maar het voelt wel zo. Toen Ron en ik bij elkaar kwamen was hij eng mager en ik dacht dat ik daar wat aan moest doen. Toen we nog niet samenwoonden nam ik in het weekend mijn oven mee naar zijn huis ( deze staat nu nog in de bieb van Oldebroek ! ) en zette deze naast het bed neer. Op zondagochtend vanuit bed Danerolles in de oven zetten en dat was dus lekker wakker worden met de geur van croissantjes. Kan niet anders zeggen dat al dat lekkere eten effect had ... bij mij, maar niet bij Ron.

Dus na een paar jaar vond ik dat het te gek werd en aan het lijnen geslagen. Moet zeggen : dit ging me heel goed af, de kilo's vlogen eraf ! Alleen kwam toen het besef dat lijnen niet het probleem is, wat daarna komt dat is het probleem ! Lijnen is namelijk een dieet voor het leven ... Want oh, als je van lekker eten houdt is het gewoon geen optie om dit vol te houden. Dus in de loop der tijd kwam er hier en daar weer een pondje bij en uiteindelijk was ik zwaarder dan op moment dan toen ik begon met lijnen. Zoals we weten heet dit het jojo-effect. Nou, blijkbaar ben ik dus een echte jojo, want dit heeft zich een aantal keren herhaald. Toen was ik het zat en besloot te stoppen met lijnen. En ik moet zeggen, ik blijf nu aardig stabiel. De ene keer, iets zwaarder, dan weer iets lichter, maar ik blijf nu aardig op hetzelfde gewicht. En zolang ik dit op deze manier kan volhouden zal ik blij zijn. Mijn BMI is te hoog, maar ik heb er inmiddels vrede mee.

In een supermarkt voel ik mij ook altijd als een kind in een snoepwinkel. Heerlijk al dat eten om me heen ! Uit veiligheidsoverwegingen voor mezelf en voor de portemonnee kom ik niet te vaak in een Albert Heijn, want daar liggen echt teveel verleidingen op me te wachten. Vooral zo'n kaasafdeling met al die heerlijk stinkende Franse schimmelkazen. Het lekkerst is zo'n kaas die al een poos uit de koeling is, lekker zacht is geworden zodat tie uit zichzelf van tafel loopt. Het water loopt me bij voorbaat al in de mond.

Op de een-of-andere manier associeer ik gezelligheid met lekker eten en lekker drinken. Als ik van iemand hoor dat ze een gezellige avond hebben gehad ga ik er als vanzelfsprekend vanuit dat ze lekker gegeten en gedronken hebben.  Als we mensen uitnodigen thuis en ik hoop op een gezellige avond, dan komen er lekkere drankjes en hapjes op tafel. Gelukkig hebben we een aantal gelijkgestemden gevonden.  Ben wel blij dat Ron hierin iets minder fanatiek in is dan mij, zo houden we elkaar in evenwicht. Bij een stel vrienden van ons is 1 van hen net zo'n liefhebber als ik ben, waren wij samen een stel dan zouden we binnen no-time echt tonnetje rond zijn.

Vooral in deze tijd van het jaar liggen overal de verleidingen. Al die luxueuze spullen die je nu in de supermarkten ziet liggen. Nieuwe producten die ik toch eigenlijk allemaal wil uitproberen. Het ligt nu ook zoveel eerder in de winkel dan voorheen. De supermarkten willen eigenlijk dat je al dit lekkers 2 keer koopt : de 1ste keer om te proeven/testen en de 2de keer voor het echte feestmaal. In deze tijd naar de supermarkt zijn is voor mij gewoon een feestje ! En als het aan mij ligt komt er nog een 3e keer dat je verleidt wordt tot dit lekkers : in de eerste week van januari. Hoe katerig kun je het hebben als je dan de folders ziet : aanbiedingen van ( ook lekker hoor ! ) speklappen, hutspot en aardappelen. December is dan voorbij, we moeten weer zuinig aandoen en het vooral ( in mijn ogen dan ! ) niet gezellig hebben.