Jans leert een nieuwe taal

Wat ons opvalt sinds we hier wonen is dat we in deze tuin veel meer vogels hebben dan in onze oude tuin. Schijnt te komen dat we hier meer bomen in hebben staan en meer vogelvriendelijke struiken. Hartstikke leuk, al die kwetteraars ! Dus 's winters allerlei lekkers voor die beestjes in huis halen en het is echt een prachtig gezicht hoe ze pikken van de zaadjes, vetbollen en pinda's.

Afgelopen zomer hadden we toch wel wat minder vriendelijke ervaringen met onze gevleugelde vriendjes. Met een onkruid bestrijdingsmiddel in een hoge drukspuit hadden we het terras behandeld. Er was nog wat van over, dus dat erin laten zitten voor later een herbehandeling. Alleen waren we dat vergeten en diezelfde drukspuit ( inclusief inhoud ) gebruikt met een nieuw middel erin tegen mos in het gras. Je snapt, het mos was dood ... het gras ook ... Dus de boel opnieuw ingezaaid en dagelijks gesprekjes gevoerd met de zaadjes dat ze maar snel moesten groeien.

Je snapt niet waar ze vandaan komen maar binnen 2 uur was ons "grasveld" bezaaid met vogels van allerlei soorten pluimage. We hoorden ze bijna roepen naar elkaar :"Nieuw restaurantje ontdekt, kom gratis zaadjes pikken !". Tja, dilemma, hoe krijg je die beestjes nu aan het verstand wanneer we zaadjes strooien wat ze mogen eten, en wanneer we zaadjes strooien wat niet bedoeld is om te eten ? We lieten ze schrikken door tegen het raam aan te tikken en ze te vertellen  dat dit toch echt niet de bedoeling was. Voor de show vlogen ze dan even weg een boom in om 10 seconden later weer rustig neer te strijken bij de zaadjes. Ze zaten ons gewoon uit te lachen ! Als ze de buik vol hadden gingen ze rustig liggen uitbuiken op ons vernielde veld om even later weer lekker door te gaan. Dreigementen dat we onze kat Branco de tuin in zouden sturen liepen ook op niets uit.

Nu sinds een paar weken hebben we de zaadjes, vetbollen en pinda's weer buiten hangen. Uiteraard komen er veel vogels op af. Maar als ik goed kijk herken ik een aantal vogels en die zie ik schichtig om zich heen kijken terwijl ze zich te goed doen aan de hapjes. Ik voel me gelijk schuldig en heb zojuist het boek Vogeltaal aangevraagd in de hoop dat ik ze volgende week in het "musjes" of "roodborstjes" kan vertellen dat ze hier echt ongegeneerd van mogen genieten !