Overweldigend en toch ook een btje beangstigend vond ik het filmpje bij ding 3. En ik voelde me opeens erg oud ... De zin : "En bekijk het later nog maar eens een keer, als je het even niet meer ziet zitten" snap ik niet. Als ik het even niet meer zie zitten en ik kijk dit filmpje nog eens, raak ik denk ik nog meer gefrustreerd. Het wordt wel duidelijk dat ik niet op m'n luie gat moet blijven zitten, maar zoals ik bij ding 1 al schreef : meedoen en bijblijven. Tis toch wel bewonderenswaardig dat er zoveel ouderen zijn die actief zijn op het net. Stel je voor dat je echt leek bent en dan nu moet gaan "instappen". En het idee dat wat je nu leert binnen no-time al weer veroudert. Ergens in dit filmpje kwam de vraag aan wie we de vragen stelde voordat Google er was. Ik heb wel vaak dat ik denk, hoe hebben we toch ooit zonder internet kunnen leven ? Alles, maar dan ook alles wat je wilt weten, daarvoor schuif ik toch eerst naar de pc om te googlen. Paar voorbeeldjes :
Vroeger gingen we naar de makelaar en kreeg je zo'n langwerpig briefje mee en dan ging je met de auto langs zo'n huis rijden en maar raden hoe het er binnen uitzag. Nu gaan we naar Funda.
Vroeger als je een andere auto nodig had, ging je ( ok, ik liet dit Ron doen voor mij ) dagenlang alle garages in je buurt langs, pen en papier bij je en maar heen-en-weer rijden tussen de autohandelaren. Nu heeft elke autohandelaar alle auto's online staan.
Vroeger ging je langs een reisbureau, haalde je tassen met reisgidsen op, thuis bladeren en terug naar het reisbureau in de hoop dat je uitgekozen reis nog beschikbaar is op moment van boeken. Nu tussen 2 koppen koffie door brul ik vanuit kantoor naar Ron in de kamer dat ik weer geboekt heb voor 2 weken Dalyan. Alhoewel vanuit een reisbureau toch ook wel z'n charme heeft ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten